Jaarlijkse vergoeding per hectare voor extensivering in Natura 2000-gebieden

Het primaire doel van deze regeling is om een extensieve vorm van melkveehouderij te stimuleren en de stikstofuitstoot te verminderen. Adriaan Dubbeldam, adviseur Mest & Mineralen, benadrukt het volgende: “De subsidieperiode van vier jaar is bedoeld voor melkveehouders die strategisch willen extensiveren of de overstap naar biologische landbouw overwegen. Ook voor de ondernemers die gefaseerd willen stoppen, kan de regeling interessant zijn. Deze subsidie maakt de overstap financieel aantrekkelijk.”

Voor wie is de subsidie?
Deze regeling richt zich op samenwerkingsverbanden waarin grondeigenaren en -gebruikers gezamenlijk maatregelen nemen om de doelen te bereiken. Het gaat om drie subsidiecategorieën met elk eigen voorwaarden en een eigen budget, namelijk:

• het opzetten van een samenwerkingsverband of het opstellen van een gebiedsplan in veenweidegebieden of overgangsgebieden Natura 2000;
• uitrol van maatregelen in veenweidegebieden;
• uitrol van maatregelen in overgangsgebieden Natura 2000.

Vergoeding bij extensivering in overgangsgebieden Natura 2000
Voor de uitrol van maatregelen in overgangsgebieden ontvangen de deelnemers een vergoeding voor de kosten die verband houden met de verlaging van de stikstofdierexcretie. Waarbij gekozen kan worden uit twee niveaus:

1. Bij een daling tot 150 kilogram stikstofdierexcretie per hectare ontvangt de deelnemer een jaarlijkse vergoeding van € 1.680 per hectare per bedrijf.
2. Bij een daling tot 100 kilogram stikstofdierexcretie per hectare ontvangt de deelnemer een jaarlijkse vergoeding van € 2.430 per hectare per bedrijf.
3. Daarnaast wordt er subsidie gegeven voor:

Het coördineren van de samenwerking en het opstellen van bedrijfsplannen.

• Het begeleiden, uitvoeren en uitwerken van bedrijfsplannen.
• Het uitvoeren van communicatie.
• Het opstellen van rapportages.

Kracht van samenwerking
Minimaal 50% van de deelnemende percelen moet binnen 2,5 km van een stikstofgevoelig Natura 2000-overgangsgebied liggen en minimaal 70% van de stikstofdierexcretie moet afkomstig zijn van melk- en kalfkoeien. Een andere voorwaarde is dat er geen kunstmest meer gebruikt mag worden. Essentieel is de kracht van samenwerking en de kwaliteit van de groep. “Door een slimme samenwerking kan er veel worden bereikt en kan het hoogst haalbare uit deze regeling worden gehaald”, aldus Adriaan.

Adriaan noemt hierbij als voorbeeld het collectief aan boeren in het gebiedsproces Brummen. Hierin zijn melkveehouders vertegenwoordigd met een verschillende mate van intensiteit. “Het gemeenschappelijke doel is uiteraard het verminderen van de stikstofuitstoot. Echter zijn hierin ook boeren vertegenwoordigd die erover denken om over een aantal jaren te stoppen en gestaag hun veestapel willen verminderen. Door samenwerking komen zij aan de minimaal benodigde 200 hectare en kunnen zij gezamenlijk aan de gestelde voorwaarden van de regeling voldoen. Hierdoor ontvangt iedere deelnemer de jaarlijkse vergoeding per hectare.”